Dinozorlar arasında en yanlış anlaşılanlardan biri olan Oviraptor, ismini Latince’de “yumurta hırsızı” anlamına gelen kelimelerden alır. 1924 yılında Moğolistan’daki Gobi Çölü’nde bulunan ilk fosili, üzerinde durduğu yumurtalarla birlikte keşfedildiğinde, bilim insanları onun başka bir türün yuvasını yağmalarken yakalandığını düşündü. Bu nedenle “Oviraptor” ismi verildi. Ancak ilerleyen yıllarda yapılan araştırmalar, bu dinozorun aslında kendi yuvasını koruduğunu ve kuluçkaya yattığını ortaya çıkardı.
Oviraptor, yaklaşık 2 metre uzunluğunda ve 20–30 kilogram ağırlığında küçük bir teropod dinozordu. İnce vücut yapısı, uzun bacakları ve kuş benzeri gagasıyla dikkat çekerdi. Dişleri olmayan gagası, onu etçil mi yoksa hepçil mi olduğu konusunda bilim insanlarını uzun süre düşündürdü. Bazı bulgular, onun kabuklu canlılarla beslendiğini, bazıları ise bitki ağırlıklı beslendiğini düşündürüyor.
Vücudunun birçok bölgesi, özellikle kolları ve kuyruğu, tüylerle kaplıydı. Bu tüyler büyük olasılıkla uçmak için değil, vücut ısısını korumak ve çiftleşme sırasında eş çekmek gibi sosyal işlevler için kullanılıyordu.
1990’lı yıllarda yine Gobi Çölü’nde bulunan bazı fosiller, Oviraptorların tıpkı modern kuşlar gibi yuvalarının üzerine çömelerek kuluçkaya yattığını kanıtladı. Bu, dinozorların soğuk ve ilgisiz canlılar olmadığını, en azından bazı türlerinin yavrularına karşı şefkatli ve korumacı olduğunu gösteriyor.
Yumurtaların düzenli dizilimi, Oviraptor’un yuvasını planlı şekilde inşa ettiğini ve bilinçli bir şekilde bakım sağladığını ortaya koyuyor. Bu davranışlar, kuşlarla dinozorlar arasındaki evrimsel bağı daha da güçlendiriyor.
Oviraptor, yalnızca ilginç fiziğiyle değil, geçmişte yaşadığı haksız suçlamayla da dikkat çeken bir dinozordur. Bilimin gelişmesi sayesinde artık onu bir “hırsız” değil, koruyucu bir ebeveyn olarak tanıyoruz. Onun hikâyesi, fosillerin ne kadar yanıltıcı olabileceğini ve her yeni bulgunun geçmiş bilgileri nasıl değiştirebileceğini gösteren harika bir örnektir.
